De Turkse politiek is langzaam maar zeker veranderd naar een platform waar religie de bovenhand heeft en de belangen van de burgers niet aangekaart worden. Waar ooit vreedzame discussies op hoog niveau werden gevoerd door politici – en zelfs live werden uitgezonden op televisie – zijn we nu beland in een situatie waarin politici elkaar uitschelden en volledig uitkafferen, zonder dat ze de problemen benoemen of iets zeggen over hun beleid en/of projecten. Schandalig is het.
Gisteren was er na jaren weer een uitzending op televisie waarin de twee belangrijkste kandidaten (Ekrem Imamoglu en Binali Yildirim) voor het burgemeesterschap in Istanbul hun projecten (lees: zichzelf) moesten profileren en daar 3 minuten per vraag voor kregen. Het was onwennig, zoals de NOS aangaf, maar vooral ook heel geforceerd. Vroeger was het de regel, tegenwoordig is het de uitzondering en de wereld die lacht er gewoon om. Erg jammer.
Log in om te liken en de likes te zien.
Zeker de laatste constatering zegt veel over politiek, en niet alleen in Turkije, maar vooral ook over de moderne mens
Log in om te liken en de likes te zien.