games uit onze jeugd

Ja ja, je hebt er zoveel om op te noemen dat het lijstje niet lang genoeg kan zijn. 

Van klassiekers zoals Twisted Metal tot aan de wat kleinere games zoals Speedball 2 Brutal Deluxe: het waren stuk voor stuk pareltjes. Er was toen geen Corona, technologie was booming en we genoten echt van het leven. Hieronder een lijstje met mijn favoriete games uit mijn jeugd.

Twisted Metal

Ik kan me nog vaagjes herinneren dat ik op de schoot van mijn ooms zat en voor het eerst Sweet Tooth en dus Twisted Metal zag. Ik weet nog dat ik het helemaal waanzinnig vond, doordat er allerlei wapens waren en het doel was om de ander eruit te knikkeren. Enkele jaren later kon ik mijn geluk niet op toen ik zag dat ie beschikbaar werd gemaakt voor de Playstation 4, maar helaas was het geen remake, waardoor de graphics er erg bagger uit zag. Ik hoop dat er alsnog een remake komt voor de Playstation 5 zodat we kunnen scheuren met ijscowagens die kunnen schieten.

Rollcage

Ik heb altijd al een liefde gehad voor vehicular combat games, oftewel race spellen waarin je je auto als wapen kunt gebruiken. In het geval van Rollcage was het letterlijk zo dat je op je kop ging gaan zonder dat opnieuw moest beginnen: het idee was namelijk dat de auto en de levels 180 graden konden draaien waardoor je een hele unieke dynamiek kreeg. Als klap op de vuurpijl had je de beschikking tot power-ups en wapens om de ander uit te schakelen.

De meest recente remake van Rollcage is Grid. Ook vermakelijk, maar lang niet zo compleet als Rollcage. Ik vind met name dat het aantal wapens te beperkt is in Grid. Rollcage voelde net wat leuker, als je het mij vraagt.

Bubble Bobble

Je had er heel veel, Bubble Trouble, Bubble Bobble, Bubble x, y, z. Bubble you name it – als het maar met Bubble begon. De leukste van allemaal was Bubble Bobble. Voor die tijd waren het super graphics, super leuke poppetjes (de groene krokodil was de favo!) en voor zover ik me kan herinneren was het ook mogelijk om multiplayer te spelen en kreeg P2 een gele of een rode (?) krokodil toegewezen.

Er was ook een versie dat zich Puzzle Bobble (2) noemde die uitkwam op NEOGEO. Goede tijden, op die oude Pentium PC van me!

Tegenwoordig is Bubble Bobble 4 te spelen op de Nintendo Switch. Misschien het proberen waard? Wie weet koop ik het nog wel.

Actua Soccer 2

Ik geef Actua Soccer 2 en Actua Soccer 3 een aparte sectie, omdat ik met Actua Soccer 2 de wereld van voetbal betrad. Het logo van AS Roma met hun wolf zal ik niet vergeten, net zoals de commentator die altijd schreeuwde als Eddie Pope de bal had. Ik heb het genoegen gehad om het spel op Windows te spelen en dat vind ik ook het mooist om te zien als ik het terugkijk op YouTube.

Actua Soccer 3

Samen met FIFA 98 en FIFA 99 was Actua Soccer 3 absoluut een van mijn favoriete spellen. Waanzinnige game met die geweldige intro waar je Dwight Yorke en Gianfranco Zola ziet shinen, je wordt verwelkomt met Robbie Williams’ ‘Let me Entertain You’ soundtrack en Jaap Stam nog bij Cambuur Leeuwarden speelde (en Cambuur was ‘gewoon’ in het spel te vinden!). Wat een gouden tijden, zeg!

Psychic Force

Met dank aan mijn ooms! Ondanks het feit dat we geen Playstation hadden, kon ik toch genieten van dit futuristische 3D vechtspel waar ik met name onder de indruk was van de originele graphics en het speelbare karakter Carlo en diens acties.

Fighting Force

Fighting Force is waarschijnlijk, samen met Mortal Kombat, mijn favoriete vechter ooit. Natuurlijk zijn de twee niet te vergelijken, maar qua genot gaven ze me hetzelfde: heel erg veel plezier.

Ik weet nog dat er een ‘Vixen’ was in het spel die ik bijna nooit kon verslaan. Tevens kwam je altijd bij een metrostation waarin je in elkaar werd geslagen door een stelletje thugs, maar mede daardoor bleef ik het spelen. Toppertje, dit spel!

King of Fighters

King of Fighters speelde ik altijd op de NEOGEO. Deze fighter was vermakelijk, omdat je altijd 3 characters kon kiezen die allemaal heel verschillend waren. Vooral de combinatie Terry, Joe en Benimaru (of Ralf met zijn armen van vuur) was magnifiek: ik was letterlijk onverslaanbaar, alhoewel ik het altijd wel lastig had tegen eindbaas Rugal en die vuurspuwende dronken bejaarde Chin Gentsai.

Mortal Kombat

Wie kent MK nou niet? Superieur aan Street Fighter en absoluut mijn favoriete fighter ooit. Met name Mortal Kombat 3: Trilogy zal ik never nooit vergeten. Die roster met al die kleurrijke ninja’s, Liu Kang en Raiden, de geweldige sound effecten, de fatalities, babalities en de waanzinnige locaties waren zo fantastisch dat ik dit spel nog altijd blijf spelen. De Mortal Kombat series blijven overigens doorgaan (we staan nu op 11), maar niets kan tippen aan de oudere versies waar ik ongelofelijk veel plezier aan heb gehad.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik als ukkepuk iedereen versloeg met Liu Kang en Cyrax. Dat vergeet je niet!

Primal Rage

Ik was heel erg jong toen ik dit spel speelde. Ik moet zeggen dat ik het vooral bekeek toen mijn ooms erop los sloegen met die dinosaurussen welke een vleugje leek op Mortal Kombat door al het bloed en de fatalities. Desalniettemin verschillen ze naar mijn mening veel van elkaar en hebben ze een aparte stijl waardoor ze allebei een plaatsje verdienen in deze zeer eervolle lijst.

Need for Speed 2

Mijn absolute favoriet op het gebied van racing games. Een ding weet ik zeker: mijn liefde en fascinatie voor auto’s komt door Need for Speed. Herinner je de menu’s nog met Glide, 3dfx en vooral: de echte foto’s van de auto’s? De Italdesign Scighera, de Ford Mustang GT, de McClaren, de Corvette…. en zo kan ik nog wel even doorgaan. Al die merken heb ik daar voor het eerst gezien en ik had de luxe om daarmee te mogen crossen door Australië. Daar maakte ik o.a. voor het eerst kennis met gele verkeersbordjes met een kangoeroe erop, iets wat ik nog altijd niet heb kunnen vergeten.

Ja, ik kan zonder moeite stellen dat dit mijn favoriete autospel is – er is geen enkele andere game geweest die hieraan kon tippen.

Dethkarz

Dethkarz was een uiterst vermakelijke futuristische race game met – wederom – power-ups en wapens die je absoluut nodig had om het spel te kunnen winnen van de AI. Ik ben normaliter niet zo van de futuristische games, maar Dethkarz was uniek doordat de gameplay ook enorm soepel was. Stiekem hoop ik op een remake, maar ik vrees dat dat er niet meer in zit.

Carmageddon

Uren en uren en uren heb ik in Carmageddon gestoken. Voor die tijd was het een zeer originele en enorm vermakelijke game. Ik moet zeggen dat ik het af en toe nog steeds speel, omdat het ongelofelijk lekker is om met je auto te rammen tegen de AI. Ondanks het feit dat ik altijd andere auto’s won en ik onder de indruk was van die blauwe Prop Shifter, was het met name de rode auto van Max Damage die ik gebruikte.

De laatste remake van Carmageddon kwam uit op de PS4. Ik had het direct gekocht, maar helaas snel links laten liggen doordat de laadtijden zo enorm lang waren. Dat killt dit spel, want het moet het juist hebben van de actie en de snelheid.

Speedball 2 Brutal Deluxe

Hoe zeer ik dit ook had willen spelen op een console, ik moest het doen met een emulator. Dat wil niet zeggen dat ik geen fun heb gehad met deze futuristische rugby (of eigenlijk: speedball) welke nog steeds beter is dan menig Apple Arcade game.

De nostalgie heerst!

×Sluiten Log in om te liken en de likes te zien.